Uns ninguéns
uns sen teito
en terra allea
des-acollidos
desacougados
ela preñada
(sen cobertura sanitaria
e el xurando en arameo.)

Clandestinos
servos no Imperio
pailáns na vila
prófugos de Antipas
do antipático
do mata nenos
servil co de arriba
brutal co de abaixo.
Un cortelliño
parir ao cuberto
a burra que ornea
o boi fai de estufa
e unha avelaiona
que laia na noite.

Nai palestina con neno recen nacido

© Foto: Europa Press: https://efe.com/mundo/2023-10-20/parir-gaza-bombardeos-israel/

E rondan pastores
queixo, mel e pan
teñen mala sona
viven a xornal.
(“Vinde pastoriños, vinde
vinde con pandeiro e gaita
que un meniño moi riquiño
naceu hoxe na montaña”.)

E uns magos estraños
traza de estranxeiros,
falan babilonio,
que tipos tan raros
á esculca de estrelas
por fóra do Templo
da ortodoxia enteira.

Mais ven no naipelo
e ven na muller
e ven no cortello
e ven nos pastores
no leite e no mel
e ven na esperanza
e ven na tenrura
impugnando o Imperio
a estrela máis guapa
un sinal do ceo.

bufo

© Foto: https://www.montedematama.org/?q=node/79

E a avelaioana
que xa non máis laia
con dúas ás de anxo,
cousa extraordinaria,
na trabe da corte
arreplúmase e fala:

“Deixaivos de andrómenas,
xente queridiña
e cantemos claro
esta panxoliña:

O Deus dos cen nomes
só ten gloria arriba
se hai paz e tenrura
(xustiza e dereitos)
aquí nas baixuras….”